PROBLEM: Sa kadahilanang tamad akong magluto, nakasanayan ko nang kumain sa labas. Ang pinakamalapit na carinderia sa akin eh mga approx. 8 minutes na paglalakad at approx. 9AM pa nagbubukas, eh kadalasan approx. 6AM pa lang tirik na ang mata ko sa gutom. At yung carinderiang yun, halos pare-pareho ang luto at lumalangoy sa mantika kaya I'm approx. 90% high blood. Hanggang sa isang araw may nagpaskil ng flyer sa aking pinto.
SOLUTION: Food Delivery.
Hindi fastfood kundi lutong bahay. 8AM pa lang nagdedeliver na sila. At paiba-iba ang ulam. Agad akong nag-sign up sa kanilang daily text brigade ng kanilang menu. Sinave ko ang number nila as "menu po today" kasi:
I admit, noong una hindi ako msayadong natuwa. Yung inorder ko kasing nilagang baka, lasang tubig.
Pero habang tumatagal natutunan ko nang magustuhan ang luto nila. Medyo tricky minsan kasi iba ang itsura sa ineexpect mong lasa. Pero diba lahat naman eh masarap sa taong gutom.
Soon nakagawian ko na na pagdating sa bahay (sa umaga) eh tinitext ko agad sila. Gusto ko kasi, ako ang unang makakaalam kung ano ang luto nila. At madalas pang dalawang tao ang order ko pero ako lang mag-isa ang kumakain.
Madalas ko silang madaliin. Just for fun. Kaya ganito ang tinitext ko sa kanila:
Ewan ko kung naniniwala silang iinom ako ng gamot pero mabilis sila mag-deliver.
Of course like any concerned customer I provide feedback:
There is value in my feedback. Alam ko yun. Kasi nagtatanong sila ng ganito:
Minsan nautusan ko sila na bilhan ako ng softdrinks. Nung minsang totoong may lagnat ako, ibinilhan nila ako ng gamot. Eventually nauutusan ko na rin sila sa mga bagay na wala namang kinalaman sa pagkain.
During #GlendaPH #Typhoon #blackout:
Nobody is perfect. Lalo na sila.
One time nagtext sila ng menu, it went: "sinabawang pork ribs na may pechay"
I was like Huh? Di na lang sabihing pork nilaga?
Nung tinikman ko, shet. Hindi nga nilaga. Lasang sinabawang pork ribs na may pechay nga.
One time nagorder ako ng sinigang. Kalasa nya yung tinola. Which is lasang tubig nga. Pero natanggap ko. Ang hindi ko matanggap eh yung laing. Lasang cough syrup. Pero masarap. Masarap na cough syrup.
Nung minsan nagorder ako ng kare-kare...
... buo pa yung peanut butter. As in. Dapat hindi kanin ang kasama nun eh. Dapat tinapay. Ang tamis.
As of now wala pa akong balak itigil ang pag-order sa kanila. Who knows, baka aside from pagpapaload, mautusan ko na rin sila sa ibang bagay, like ipagtapon ako ng basura or utusang magbayad ng condo dues? Soon...
I know they're not the perfect food caterer (caterer???) and I'm not the nicest customer but we live in harmony at habang nandito ako at nandoon sila, hindi sila mawawalan ng business at hindi ako magugutom. I love you.
MAY I LOVE YOU??? lol bye.
SOLUTION: Food Delivery.
Hindi fastfood kundi lutong bahay. 8AM pa lang nagdedeliver na sila. At paiba-iba ang ulam. Agad akong nag-sign up sa kanilang daily text brigade ng kanilang menu. Sinave ko ang number nila as "menu po today" kasi:
I admit, noong una hindi ako msayadong natuwa. Yung inorder ko kasing nilagang baka, lasang tubig.
Pero habang tumatagal natutunan ko nang magustuhan ang luto nila. Medyo tricky minsan kasi iba ang itsura sa ineexpect mong lasa. Pero diba lahat naman eh masarap sa taong gutom.
Soon nakagawian ko na na pagdating sa bahay (sa umaga) eh tinitext ko agad sila. Gusto ko kasi, ako ang unang makakaalam kung ano ang luto nila. At madalas pang dalawang tao ang order ko pero ako lang mag-isa ang kumakain.
Madalas ko silang madaliin. Just for fun. Kaya ganito ang tinitext ko sa kanila:
Ewan ko kung naniniwala silang iinom ako ng gamot pero mabilis sila mag-deliver.
Of course like any concerned customer I provide feedback:
There is value in my feedback. Alam ko yun. Kasi nagtatanong sila ng ganito:
Minsan nautusan ko sila na bilhan ako ng softdrinks. Nung minsang totoong may lagnat ako, ibinilhan nila ako ng gamot. Eventually nauutusan ko na rin sila sa mga bagay na wala namang kinalaman sa pagkain.
During #GlendaPH #Typhoon #blackout:
Nobody is perfect. Lalo na sila.
One time nagtext sila ng menu, it went: "sinabawang pork ribs na may pechay"
I was like Huh? Di na lang sabihing pork nilaga?
Nung tinikman ko, shet. Hindi nga nilaga. Lasang sinabawang pork ribs na may pechay nga.
One time nagorder ako ng sinigang. Kalasa nya yung tinola. Which is lasang tubig nga. Pero natanggap ko. Ang hindi ko matanggap eh yung laing. Lasang cough syrup. Pero masarap. Masarap na cough syrup.
Nung minsan nagorder ako ng kare-kare...
... buo pa yung peanut butter. As in. Dapat hindi kanin ang kasama nun eh. Dapat tinapay. Ang tamis.
As of now wala pa akong balak itigil ang pag-order sa kanila. Who knows, baka aside from pagpapaload, mautusan ko na rin sila sa ibang bagay, like ipagtapon ako ng basura or utusang magbayad ng condo dues? Soon...
I know they're not the perfect food caterer (caterer???) and I'm not the nicest customer but we live in harmony at habang nandito ako at nandoon sila, hindi sila mawawalan ng business at hindi ako magugutom. I love you.
MAY I LOVE YOU??? lol bye.